Εισαγωγή – Ο ρόλος της τέχνης
Ανέκαθεν η τέχνη αποτελούσε ένα ασφαλές όχημα με το οποίο ο άνθρωπος τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο κατάφερνε να κατανοεί, να εκφράζει, να αποδέχεται και τελικά να βελτιώνει την πραγματικότητα. Η χρήση κατά την αρχαιότητα του όρου «Μουσική» δεν περιορίζονταν, όπως στις μέρες μας, στην τέχνη των ήχων, αλλά εμπεριείχε όλες τις μορφές τέχνης, παραπέμποντας στις αντίστοιχες θεότητες των Μουσών.
Με τρόπο παραπλήσιο, στην αναφερόμενη προσπάθεια της Επανόδου, προτού γίνει διαχωρισμός στα διαφορετικά εργαστήρια, έχει επιλεγεί ένας κοινός δρόμος και τελικά στόχος. Η τέχνη και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το πολύτιμο μέσο με το οποίο γίνεται αντιληπτό στα παραβατικά άτομα πως υπάρχει και ο εναλλακτικός δρόμος που οδηγεί στο φως και στη ζωή και πως ακόμα -εφόσον το θέλουν- υπάρχει χρόνος και τρόπος να τον ακολουθήσουν.
Ο κάθε λειτουργός είναι καταρχήν εμψυχωτής ενισχύοντας θετικά, δίνοντας κίνητρα, προτρέποντας και επαινώντας την προσπάθεια και τελικά χρησιμοποιώντας την επιτυχία μιας καλλιτεχνικής καταληκτικής διαδικασίας σαν πρότυπο και απόδειξη προς το παραβατικό άτομο, ότι έχει τη δυνατότητα με την ίδια προσπάθεια και τον ίδιο τρόπο, να πετύχει αντίστοιχες αλλαγές και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής του.
Από κοινωνική άποψη, τα καλλιτεχνικά εργαστήρια αποτελούν μία δυνατότητα συναναστροφής και ένταξης σε μία ομάδα. Η καθημερινή συνύπαρξη και η συχνή σύμπραξη των εργαστηρίων κατά τις διάφορες παρουσιάσεις έχει ήδη δημιουργήσει μία μικρή καλλιτεχνική κοινότητα, μέσα στην οποία οι μονάδες αποκτούν υποχρεώσεις, δικαιώματα και λειτουργικό ρόλο.
Εργαστήριο κινηματογράφου – video – φωτογραφίας
Το εργαστήριο αυτό δίνει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να αναλύσουν, να κατανοήσουν, αλλά και να κάνουν χρήση των τεχνικών που εντοπίζονται στην παραστατική τέχνη.
Η αρχική προσέγγιση επιτυγχάνεται μέσω της προβολής και ανάλυσης επιλεγμένων ταινιών. Γίνεται συζήτηση για τους πιθανούς στόχους έκφρασης του δημιουργού και ανάλυση των τρόπων τους οποίους χρησιμοποιεί. Προσεγγίζεται η πιθανή αρχική ιδέα, το σενάριο και η σκηνοθεσία. Στη συνέχεια διεξάγονται «Ασκήσεις Έκφρασης», μέσω των οποίων οι εκπαιδευόμενοι καλούνται να εμπνευστούν και να αναπτύξουν κάποια δικά τους σενάρια.
Το επόμενο στάδιο είναι πρακτικό. Με απλά μέσα, εργαζόμενοι άλλοτε ατομικά και άλλοτε ομαδοσυνεργατικά, οι συμμετέχοντες, εφόσον επιθυμούν και προετοιμαστούν κατάλληλα, καλούνται να δημιουργήσουν τις δικές τους ταινίες μικρού μήκους και να τις παρουσιάσουν στους συμμαθητές τους. Η συρραφή ήχων και εικόνων (μοντάζ) γίνεται με τη βοήθεια των εκπαιδευτών και βασίζεται σε εξειδικευμένα προγράμματα επεξεργασίας.
Παράλληλα με την παραπάνω δράση και με τρόπο παρόμοιο, το Εργαστήριο ασχολείται και με την τέχνη της Φωτογραφίας. Οι συμμετέχοντες, αφού αναλύσουν τις συλλογές κάποιων γνωστών καλλιτεχνών, καλούνται να δημιουργήσουν τις δικές τους προσωπικές εκθέσεις.
Εργαστήριο φωτογραφίας
Το συγκεκριμένο εργαστήριο έχει ως κύριο αντικείμενο την φωτογραφία και την ενίσχυση της οπτικής αντίληψης. Παράλληλα μαθαίνει κάνεις να μετατρέπει τον εαυτό του σε καλύτερο δέκτη αλλά και πομπό πληροφοριών μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας. Η διδασκαλία γίνεται με διάφορες μεθόδους. Χρησιμοποιούμε την ανάλυση και παρατήρηση οπτικού υλικού για να ισχυροποιήσουμε την κατανόηση του πως λειτούργει η όραση και πως την χρησιμοποιούμε, μαθαίνουμε στοιχεία φωτογραφικής τεχνικής και εξασκούμαστε ώστε ο τεχνικός χειρισμός μιας μηχανής να μην στέκεται εμπόδιο στον κύριο μας στόχο. Την δημιουργία. Με την σειρά της, η πρακτική εξάσκηση της φωτογραφίας οδηγεί σε άνοιγμα καινούργιων δρόμων τόσο αντίληψης όσο και εμπειρίας. Αυτή η εμπειρία μπορεί να σημαίνει ένα νέο χόμπι, έναν καινούργιο τρόπο έκφρασης μέχρι μια νέα επαγγελματική αρχή.